Een man werd ‘s ochtends diep berouwvol wakker na een bittere ruzie met zijn vrouw de vorige nacht:
Hij zag met afgrijzen de krat met bierflesjes die de ruzie had veroorzaakt.
Hij nam het mee naar buiten en begon de lege flessen één voor één tegen de muur te slaan.
De eerste fles sloeg hij vloekend kapot. “Jij bent de reden dat ik ruzie heb met mijn vrouw.”
Hij sloeg de tweede fles kapot. “Jij bent de reden dat ik niet van mijn kinderen hou.”
Hij sloeg de derde fles kapot. “Jij bent de reden dat ik geen fatsoenlijke baan heb.”
Toen hij de vierde fles pakte, realiseerde hij zich dat de fles nog steeds verzegeld en vol was.
Hij aarzelde even en zei toen,
“Ga aan de kant, ik weet dat je er niet bij betrokken was.”
