Steve nodigt zijn moeder uit voor een etentje.
Tijdens het eten valt het zijn moeder op dat Steve’s kamergenoot Peter erg lang en knap is.
Ze vermoedde al langer dat de twee meer waren dan kamergenoten, dus vroeg ze haar zoon of ze een stel waren.
Maar Steve ontkent dit en verzekert zijn moeder dat ze gewoon kamergenoten zijn en niets meer.
Een week later zegt Peter tegen Steve:
“Weet jij waar de mooie zilveren soeplepel is? Die is weg sinds je moeder kwam eten. Je denkt toch niet dat ze hem heeft meegenomen?”
Steve dacht van niet, maar voor de zekerheid stuurde hij zijn moeder een e-mail;
“Lieve mam, ik zeg niet dat je onze soeplepel hebt ‘gestolen’ of ‘niet hebt gestolen’, maar hij is weg sinds je bij ons bent komen eten. Liefs, Steve”.
Een paar dagen later krijgt hij antwoord van zijn moeder:
“Lieve Steve, ik zeg niet dat je met Peter ‘slaapt’ of ‘niet slaapt’, maar als hij in zijn eigen bed had geslapen, dan had hij de soeplepel allang gevonden. Liefs, mam”.
Woorden van wijsheid voor vandaag: LIEG NIET TEGEN JE MOEDER!
