Er is een fabriek die het Tickle Me Elmo speelgoed maakt.
Het speelgoed lacht als je het onder de armen kietelt.
Lena wordt aangenomen bij de Tickle Me Elmo fabriek en ze meldt zich stipt om 8 uur ‘s ochtends voor haar eerste dag.
De volgende dag om 8.45 uur wordt er geklopt op de deur van de personeelsmanager. De Voorman gooit de deur open en begint te tieren over de nieuwe werknemer.
Hij klaagt dat ze ongelooflijk langzaam is en dat de hele lijn achterloopt, waardoor de hele productielijn achterloopt op schema.
De personeelsmanager besluit dat hij dit met eigen ogen moet zien, dus marcheren de twee mannen naar de fabrieksvloer. Als ze daar aankomen, is de lijn zo verstopt dat er overal Tickle Me Elmos op de fabrieksvloer liggen, en ze beginnen zich echt op te stapelen.
Aan het einde van de rij staat Lena, omringd door bergen Tickle Me Elmos. Ze heeft een rol pluche rode stof en een enorme zak met kleine knikkers.
De twee mannen kijken verbaasd toe hoe ze een stukje stof knipt, om twee knikkers wikkelt en het pakketje voorzichtig tussen Elmo’s benen naait.
De personeelsmanager barst in lachen uit. Na een paar minuten hysterisch lachen vermand hij zich en gaat naar Lena toe.
“Het spijt me,” zegt hij tegen haar, nauwelijks in staat om een strak gezicht te houden, “Maar ik denk dat je de instructies die ik je gisteren gaf verkeerd hebt begrepen.”
“Jouw taak is om Elmo ‘twee TESTkriebels’ te geven.”
